به گزارش مشرق و به نقل از تسنیم، دربی در تمام دنیا یک مسابقه خاص است؛ خاصِ خاصِ خاص، فرقی هم نمی‌کند در چه رشته‌ای باشد، مهم این است که دربی، دربی است. وقتی از نگاه فوتبالی به دربی نگاه می‌کنی حساسیت بیشتر و بیشتر می‌شود. اگر هم خیلی‌ها بخواهند بگویند این بازی هم 3 امتیازی است اما چه کسی است که نداند دربی بیش از 3 امتیاز دارد؛ چیزی در حد قهرمانی.
در همه جای دنیا تیم‌ها وقتی به دربی نزدیک می‌شوند از تمام نیروی خود برای برنده شدن استفاده می‌کنند، بالاخره دربی است، مسئله پیروزی و فخر فروشی اما هیچ وقت این موارد به قیمت بی‌ادبی، بی‌حرمتی، آبروریزی، فحاشی و ... تمام نمی‌شود. بارسلونا – رئال مادرید، یوونتوس – اینتر میلان، منچستر یونایتد – منچسترسیتی، رم - لاتزیو، گلاسکو رنجرز – سلتیک و ... نمونه‌هایی از دربی‌های بزرگ اروپا است که هر ساله و برخی اوقات چند بار برگزار می‌شود، اما سوال اینجاست، آیا پیش از برگزاری هر کدام از این مسابقات جنجال به پا می‌شود؟
فوتبال ایران اگر غیر حرفه‌ای‌ترین فوتبال جهان نباشد در رده غیرحرفه‌ای‌ترین‌ها قرار می‌گیرد، به خاطر همه چیز از نحوه برگزاری مسابقات و تغییر پی در پی ساعت بازی‌ها گرفته تا کری‌های مشمئزه‌کننده قبل از بازی که حالت را خراب می‌کند؛ کری‌هایی از جنس همان‌هایی که این روزها در دو سایت باشگاه پرسپولیس و استقلال و البته روزنامه‌های هواداری این دو باشگاه دیده می‌شود؛ کری‌هایی به کیفیت خودِ دربی.
هنوز که هنوزه تعریف درستی از کری‌خوانی و یا حتی جنگ روانی در فوتبال ایران جا نیفتاده است. در فوتبال آماتور ما کری‌خوانی یعنی فحاشی، تهمت، افترا، تحقیر، بردن آبروی دیگران و ... گویی هر که بیشتر فحش بدهد و بد و بیراه بگوید، بَرنده‌تر است. دو باشگاه «فرهنگی - ورزشی» ایران در این مدت گوی سبقت را در بی‌حرمتی و بی‌احترامی قبل از دربی تهران از همدیگر ربوده‌اند.
نمونه کارهای فرهنگی و ورزشی سرخابی‌ها بسیار زیاد است! آخرین مدل آن چاپ عکس 2 فوتبالیست در حال قلیان کشیدن و بیانیه‌هایی است که ذره‌ای ادب و احترام در آن رعایت نشده است. وقتی دربی بی‌کیفیت تهران حساسیت کاذب دارد چرا مدیران آبی و قرمز و افراد مجموعه آنها به حساسیت کذایی اضافه می‌کنند؟ اگر به خاطر کج‌سلیقه‌ای و رفتار از دور ادب آقایان مبادی ادب دربی به جنجال کشیده شود، سردار و شوالیه و ... چه پاسخی خواهند داشت؟
جمعه بازی پرسپولیس و استقلال تمام می‌شود، اما نکته اینجاست که بعد از تمام شدن حساسیت‌ها و حواشی متهم اصلی وارد گود می‌شود، جناب آقای «رسانه»! بله؛ در این سال‌ها همیشه همینطور بوده و رسانه متهم همیشگی بوده که در فیلم کمدی فوتبال ایران نقش «دیوار کوتاه» را بازی کرده، آقایان بی‌حرمتی می‌کنند و همین رسانه به خاطر رسالت خبری که دارد باید منتشر کننده رفتارهای مورد نظر آقایان باشد.
سوال اصلی اکنون این است که با توجه به بیانیه‌هایی که سایت‌های رسمی استقلال و پرسپولیس علیه یکدیگر منتشر کردند، مسئول درگیری و تنش‌های احتمالی و یا بازی «زشت» دربی چه کسی خواهد بود؟ رسانه، مربی، بازیکن، هوادار یا آقایان مبادی آداب؟
دفعه گذشته رسانه‌ها از سوی مسئولان دو باشگاه مقصر اصلی بازی بی‌کیفیت دربی قلمداد شدند، حالا این بار که این اتفاقات از این دو باشگاه سرچشمه گرفته چه کسی پاسخگو است؟
